Καθώς ο Τζούλιαν και η Τζένιφερ συλλογίζονταν τις πράξεις της Εύας, δεν μπορούσαν παρά να παρατηρήσουν τα σημάδια που τους είχαν διαφύγει. Κοιτάζοντας πίσω, θυμήθηκαν πώς η Εύα ήταν πάντα υπερβολικά προσκολλημένη, προσφέροντας ανεπιθύμητες συμβουλές και αιωρούμενη συνεχώς γύρω από τη Λίλι. Τώρα συνειδητοποίησαν ότι οι φαινομενικά ευγενικές χειρονομίες της ήταν ένα προσωπείο για την ανθυγιεινή εμμονή της με το μωρό τους.
Με την Εύα πλέον υπό αστυνομική επιτήρηση, το βάρος της παραβιασμένης ιδιωτικής τους ζωής άρχισε να αίρεται, έστω και αργά. Ο Τζούλιαν και η Τζένιφερ επικεντρώθηκαν στο να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να ξαναχτίσουν τη ζωή τους, αποφασισμένοι να ανακτήσουν μια αίσθηση κανονικότητας. Πήραν μέτρα για να ενισχύσουν την ασφάλεια του σπιτιού τους, εγκαθιστώντας τα δικά τους συστήματα παρακολούθησης για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια και την ηρεμία της οικογένειάς τους.
Η εμπειρία είχε καταρρακώσει την εμπιστοσύνη τους στους άλλους, αλλά ο Τζούλιαν και η Τζένιφερ ήταν αποφασισμένοι να μην αφήσουν να καθορίσει το μέλλον τους. Καταλάβαιναν ότι η θεραπεία θα έπαιρνε χρόνο και ότι θα έπρεπε να μάθουν να εμπιστεύονται ξανά. Στηρίχθηκαν ο ένας στον άλλον για υποστήριξη, βρίσκοντας παρηγοριά στην κοινή τους ανθεκτικότητα και αποφασιστικότητα να προχωρήσουν μπροστά.