Μετά από μέρες επίμονων νιαουρίσματος από τον Whiskers, έφτασε τελικά σε οριακό σημείο. Η Τζένιφερ, μη μπορώντας να αντέξει άλλο τον συνεχή, απόκοσμο θόρυβο, παρακάλεσε τον Τζούλιαν: “Σε παρακαλώ, πήγαινε τον Γουίσκερς στον κτηνίατρο. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι είναι καλά”.
Ήταν απλώς άρρωστος ή συνέβαινε κάτι άλλο; Θα μπορούσε το συνεχές νιαούρισμα του να είναι μια προειδοποίηση που τους έλειπε; Η Τζένιφερ κοίταξε την αυξανόμενη κοιλιά της, αναρωτώμενη γιατί ο γάτος τους ήταν τόσο αναστατωμένος. “Όλα θα πάνε καλά”, ψιθύρισε στην κοιλιά της, ελπίζοντας να παρηγορήσει το αγέννητο μωρό τους. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, αυτά τα καθησυχαστικά λόγια ήταν τόσο προς όφελός της όσο και προς όφελος του μωρού- φοβόταν πραγματικά
Για να εντείνουν τις ανησυχίες τους, η ανησυχητική σκέψη συνέχισε να τους βασανίζει. Τι θα γινόταν αν ήταν αναγκασμένοι να επιλέξουν ανάμεσα στο μωρό που θα ερχόταν σύντομα και στην αγαπημένη τους γάτα, τον Γουίσκερς; Αυτή ήταν μια απόφαση που δεν ήθελαν να σκέφτονται, αλλά γινόταν όλο και πιο δύσκολο να την αγνοήσουν.