Στη συνέχεια, χωρίς καμία εισαγωγή, οι γιατροί άρχισαν να εξηγούν την κατάστασή του. Του ανακοίνωσαν ότι είχε εμπλακεί σε ένα τρομερό ατύχημα, μια καταστροφή τόσο σοβαρή που τον είχε βυθίσει σε κώμα. Οι λέξεις τους τον χτύπησαν σαν ένα τεράστιο χτύπημα.
“Σε κώμα;!” Ο Γιώργος πήρε βαθιά ανάσα, με την καρδιά του να χτυπάει στο στήθος του σαν ένα άγριο τύμπανο. “Περίμενε”, κατάφερε να ψιθυρίσει, προσπαθώντας να επιβραδύνει τον περιστρεφόμενο κόσμο γύρω του. “Πόσον καιρό έχω παραμείνει εκτός λειτουργίας;!”
Οι γιατροί αντάλλαξαν ματιές πριν επανεπικεντρωθούν σε αυτόν. Η σοβαρότητα στις εκφράσεις τους αυξανόταν με κάθε χτύπο της καρδιάς του. Το επόμενο νέο που του μετέφεραν τον χτύπησε τόσο ισχυρά που ένιωσε σαν να του είχε σπαραχθεί ο εδάφους κάτω από τα πόδια του. Οι λέξεις αιωρούνταν στον αέρα, ενώ εκείνος ξέσπασε σε ένα πλήθος συναισθημάτων, με δάκρυα να κυλούν κάτω από το πρόσωπό του.