Ο Τζόναθαν φόρεσε το σακάκι του, άρπαξε το τηλεχειριστήριο του drone και κατευθύνθηκε προς το αγαπημένο του κάθισμα στην κορυφή του σημείου του φάρου. Ο καυστικός θαλάσσιος άνεμος τσίμπησε το πρόσωπο του Τζόναθαν καθώς ανέβαινε το απότομο μονοπάτι προς το σημείο του φάρου. Πιάνοντας πιο σφιχτά το μπουφάν του, προχώρησε με το τηλεκατευθυνόμενο X500 κάτω από το μπράτσο του. Αυτό το μοντέλο έπρεπε να εντυπωσιάσει, αλλιώς η καριέρα του δεν θα ανέκαμπτε.
Φτάνοντας στην κορυφή του βράχου, ο Τζόναθαν σταμάτησε για να πάρει μια ανάσα. Ο σκοτεινός ουρανός απλωνόταν μπροστά του. Τώρα ήταν η στιγμή της αλήθειας. Με μια βαθιά ανάσα, εκτόξευσε το κομψό μαύρο X500 στον ζοφερό ουρανό. Το μη επανδρωμένο αεροσκάφος ανέβηκε σταθερά, με τα φώτα του να τρεμοπαίζουν στο σούρουπο. “Δείξε μου ότι το άξιζες”, μουρμούρισε ο Τζόναθαν.