Έτσι, τακτοποίησε γρήγορα τις αποσκευές της και επιθεώρησε τα υπερκείμενα διαμερίσματα, μπαίνοντας άνετα στη γνωστή ρουτίνα της. Οι συνάδελφοί της συζητούσαν ζωηρά γύρω της, συζητώντας με ανυπομονησία τα σχέδια του Σαββατοκύριακου μετά την προσγείωση. Προσπάθησε να απορροφήσει τον ενθουσιασμό τους, ελπίζοντας ότι θα καταπνίξει το αίσθημα ανησυχίας που γουργούριζε στο στομάχι της.
Αυτή η πτήση σήμαινε όχι απλώς την επιστροφή της στη δουλειά, αλλά την επανένταξή της στη ζωή. Χρειαζόταν να πιστέψει ότι ήταν προετοιμασμένη, ότι η σκιά του προηγούμενου έτους είχε ξεθωριάσει αρκετά ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει ξανά.
Τότε όμως, την ώρα που το αεροπλάνο ετοιμαζόταν για επιβίβαση, τον εντόπισε. Ήταν σαν η καρδιά της να είχε σταματήσει απότομα να χτυπάει. Το σώμα της έγινε άγαλμα και μια εκκωφαντική σιωπή τύλιξε τον κόσμο της. Τι στο καλό;