Με τις σκέψεις της γεμάτες ανησυχία για τον Νέιθαν, η Λένα δεν μπορούσε παρά να ελπίζει ότι η ζωή του μεγαλώνοντας ήταν καλύτερη από την παιδική ηλικία του Γκάμπριελ. Κρατώντας την επαγγελματική κάρτα του Νέιθαν, παρατήρησε τα σημάδια της επιτυχημένης καριέρας του, που έδειχναν ότι είχε ξεπεράσει τις όποιες προηγούμενες δυσκολίες.
Η Λένα αναρωτήθηκε αν ο Νέιθαν ήξερε ότι ήταν υιοθετημένος και αν ήθελε να γνωρίσει τη βιολογική του μητέρα και, ίσως, ακόμη και εκείνη -ως πρώην κουνιάδα του.