Μετά από μισή δεκαετία σε κώμα, ο άνδρας ξυπνάει για να ακούσει τον γιατρό να λέει: “Λυπάμαι””

Δεν άργησε να επιστρέψει με τον προϊστάμενό της. Προς έκπληξη του Γιώργου, κρατούσαν έναν πράσινο φάκελο, σε αντίθεση με τον κίτρινο που είχε νωρίτερα η νοσοκόμα. Αυτός, υπέθεσε, έπρεπε να είναι ο ιατρικός του φάκελος.

“Γεια σας, κύριε, το όνομά μου είναι Δρ Έβανς”, συστήθηκε ο άνδρας. “Καταλαβαίνω από τον συνάδελφό μου ότι επιθυμείτε να δείτε τον ιατρικό σας φάκελο;” Ο Τζορτζ έγνεψε με προθυμία, ο θυμός του υποχώρησε ενόψει της επικείμενης αποκάλυψης.

Ο γιατρός Έβανς άνοιξε με αυτοπεποίθηση τον φάκελο και έκανε νόημα στον Τζορτζ να πλησιάσει για να τον δει καλύτερα. Ακριβώς τότε, η νοσοκόμα έκανε μια διακριτική χειρονομία προς κάτι στο φάκελο, τραβώντας την προσοχή του γιατρού με μια ανεπαίσθητη κίνηση των ματιών της. Ο Τζορτζ μπορεί να μην είχε καταλάβει την ανταλλαγή, αν δεν ήταν τόσο έμπειρος στο να διαβάζει τη γλώσσα του σώματος, αλλά την έπιασε, και τον άφησε με μια αυξανόμενη αίσθηση ανησυχίας.