Η συγγνώμη του γιατρού, μια επαναλαμβανόμενη ηχώ σε όλη την αναζήτηση της αλήθειας από τον Τζορτζ, πρόσθεσε μόνο στρώματα στο μυστήριο. Φαινόταν να θέτει περισσότερα ερωτήματα από όσα έλυνε, μετατρεπόμενη σε σύμβολο του περίπλοκου παζλ του παρελθόντος του Τζορτζ.
“Γιατί λυπάσαι;” ρώτησε ο Τζορτζ. Αλλά ο γιατρός παρέμεινε σιωπηλός. “Τι; Πες μου!” Η υπομονή του Τζορτζ λιγόστευε και η φωνή του άρχισε να υψώνεται. Γιατί το έκανε αυτό ο γιατρός; Γιατί τον κρατούσε στη σκιά;
Καθώς ο γιατρός άνοιξε τα χείλη του για να μιλήσει, εμφανίστηκε η ασφάλεια του νοσοκομείου. “Κύριε, σας έχουμε ζητήσει επανειλημμένα να σταματήσετε τις αδιάκοπες ερωτήσεις σας μέσα στο νοσοκομείο”, δήλωσαν με αυστηρό τόνο. “Αρνηθήκατε να σταματήσετε παρά τις προειδοποιήσεις μας για πιθανή απαγόρευση, γι’ αυτό πρέπει να έρθετε μαζί μας”, συνέχισαν. Αλλά ο Γιώργος δεν ήταν έτοιμος. Ήταν στα πρόθυρα να ξεθάψει κάποιες απαντήσεις και τώρα σκόπευαν να τον συνοδεύσουν έξω; Αποκλείεται! Έτσι, σε μια στιγμή απελπισίας, έπιασε τον γιατρό και τον ταρακούνησε: “ΠΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΌΓΟ ΛΥΠΆΣΑΙ!”