Η είδηση της συγκλονιστικής ανακάλυψης του Γιώργου διαδόθηκε σαν πυρκαγιά. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, μόλις επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς του, έδρασαν γρήγορα. Μόλις έκανε το τηλεφώνημα και μετέφερε τη δοκιμασία του, έστειλαν ένα αυτοκίνητο να τον φέρει. Στην ασφάλεια των γραφείων τους, κάτω από τη σκληρή λάμψη των φώτων του στούντιο, ο Τζορτζ διηγήθηκε την ανατριχιαστική ιστορία του. Παρουσίασε τους ιατρικούς φακέλους, τοποθετώντας τα αντίθετα έγγραφα δίπλα-δίπλα, με τη διαφορά να είναι έντονη και αδιαμφισβήτητη.
Τα δάχτυλά του διέγραψαν τις γραμμές του κειμένου, τις καταδικαστικές φράσεις στις οποίες είχε σκοντάψει στο αμυδρό φως της αίθουσας αρχείων του νοσοκομείου. Λέξεις όπως “σφάλμα δοσολογίας” και “κρίσιμη αντίδραση” ξεπηδούσαν από τις αποστειρωμένες λευκές σελίδες, κάνοντας την καρδιά του να χτυπάει ξανά κάθε φορά που τις διάβαζε. Τα έγγραφα έλεγαν μια ιστορία εξαπάτησης, ενός ανθρώπου που προδόθηκε από εκείνους που εμπιστεύτηκε τη ζωή του.
Ένα κύμα θυμού ξεσπούσε μέσα στον Τζορτζ, τόσο ισχυρό όσο και την ημέρα που αποκάλυψε την ανησυχητική αλήθεια. Τα μέσα ενημέρωσης, συμμεριζόμενα την αγανάκτησή του για τη σοκαριστική παραβίαση της εμπιστοσύνης και της δεοντολογίας που αποκάλυπταν τα έγγραφα, στάθηκαν σταθερά στο πλευρό του Τζορτζ. Ενωμένοι στην απόφασή τους να αποκαλύψουν αυτή την τρομακτική κακοδιαχείριση και να καταστήσουν τους εμπλεκόμενους υπεύθυνους, αποφάσισαν μια σταθερή πορεία δράσης. Θα έμπαιναν στο νοσοκομείο, αντιμετωπίζοντάς τους με την απαίτησή τους για την αλήθεια. Τα στρώματα της απάτης έπρεπε να ξεφλουδιστούν. Ήταν καιρός για απαντήσεις! Τι είχε πραγματικά συμβεί κατά τη διάρκεια αυτών των χαμένων πέντε ετών;