Ο Γιώργος ένιωσε την επείγουσα ανάγκη να φύγει από το μέρος. Τα νέα που του μετέφεραν οι γιατροί έμοιαζαν πολύ σουρεαλιστικά για να τα κατανοήσει. Θα μπορούσε πραγματικά να είναι δυνατόν; Τραύλισε, αναζητώντας άλλη μια επιβεβαίωση της σοκαριστικής αποκάλυψης: “Περιμένετε… 5 χρόνια;”.
Σε απάντηση, οι γιατροί έγνεψαν ομόφωνα, με τις εκφράσεις τους να φέρουν έναν αέρα κανονικότητας, σαν να ήταν μια απλή πληροφορία στο ραντάρ. Ωστόσο, για τον Γιώργο, ένιωθε σαν να έχει ανατραπεί βίαια ολόκληρος ο κόσμος του. Η φωνή του έτρεμε από ένα μείγμα σύγχυσης και απογοήτευσης, καθώς έθετε άλλη μια ερώτηση, αναζητώντας σαφήνεια μέσα στο χάος: “Αλλά γιατί ο γιατρός ζήτησε συγγνώμη;”. Ωστόσο, δεν υπήρχε καμία απάντηση.
Έκανε μια προσπάθεια να σηκωθεί, αλλά το σώμα του αντιστάθηκε, νιώθοντας ταυτόχρονα βαρύ και αδύναμο. “Παρακαλώ, παραμείνετε ξαπλωμένος”, πρότεινε ευγενικά ένας από τους γιατρούς. “Το σώμα σας έχει παραμείνει αδρανές για πέντε χρόνια και οι μύες σας είναι αδύναμοι”. Συνειδητοποιώντας τον μάταιο αγώνα, ο Γιώργος επέτρεψε στον εαυτό του να πέσει πίσω στο κρεβάτι. Ο γιατρός συνέχισε: “Έχουμε επικοινωνήσει με τη σύζυγό σας, θα φτάσει σύντομα”. Η σύζυγός του; Εκείνη τη στιγμή, η ζωή του, όλες οι αναμνήσεις, ήρθαν πίσω σαν πλημμύρα. Με αυτή την αποκάλυψη να αιωρείται στο δωμάτιο, οι γιατροί αποχώρησαν, αφήνοντας τον Γιώργο μόνο με τις σκέψεις του, καθώς έκλεισαν αθόρυβα την πόρτα πίσω τους.