Το μυαλό του Γιώργου άρχισε να αναπαράγει σκηνές από την τέλεια ζωή που είχε κάποτε. Οι αναμνήσεις επέστρεφαν σταδιακά, η καθεμία προσθέτοντας σε μια ιλιγγιώδη δίνη σκέψεων. Τα είχε όλα τότε. Μια επιτυχημένη καριέρα ως αρχιτέκτονας του είχε επιτρέψει να ζει σε ένα πολυτελές ρετιρέ, ενώ ο γάμος του με τη Λόρα, μια γυναίκα τόσο γοητευτική όσο και έξυπνη, είχε γεμίσει τη ζωή του με μια βαθιά, κοινή αγάπη.
Ήταν το είδος του ζευγαριού που οι άλλοι κοιτούσαν με μια δόση φθόνου, οι ζωές τους ήταν περίπλοκα συνυφασμένες, τα όνειρά τους αντανακλούσαν ο ένας τα όνειρα του άλλου. Ο ήχος του γέλιου της Λόρα, φωτεινό και γνήσιο, αντηχούσε στη μνήμη του, μια έντονη αντίθεση με τη στείρα ησυχία του σημερινού του περιβάλλοντος. Τι είχε γίνει αυτή η ζωή που κάποτε ήταν τόσο ζωντανή και γεμάτη ενέργεια;