Όταν έφτασε τελικά η μέρα να απελευθερώσει τα λυκόπουλα από τη φροντίδα του, ο Μπιλ δεν δίστασε. Ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Αυτός ο λύκος, ένα άγριο πλάσμα, είχε βρει σπίτι στη φάρμα του. Αλλά δεν μπορούσε να αφήσει αυτόν τον λύκο στο άγνωστο.
Έτσι, όταν η ομάδα προστασίας των ζώων αποφάσισε ότι το λυκόπουλο ήταν αρκετά υγιές και δυνατό, ο Μπιλ περίμενε εκεί. Και μαζί έκαναν το ταξίδι της επιστροφής στη φάρμα του.
Πίσω στο νότιο βοσκοτόπι, ο Μπιλ παρακολουθούσε νευρικά την Ντέιζι να τους πλησιάζει. Προς ανακούφισή του, η Ντέιζι έβγαλε ένα ενθουσιώδες μουγκρητό.
Εκείνη τη στιγμή, ο Μπιλ συνειδητοποίησε ότι είχε κάνει τη σωστή επιλογή. Δεν μπορούσε να σπάσει τον ασυνήθιστο αλλά συγκινητικό δεσμό μεταξύ αυτής της αγελάδας και του λύκου. Αυτό το λυκόπουλο είχε βρει μια θέση στο ράντσο του.
Sources: Nastco/iStock, Jacqueline Nix, Getty Images/iStock