Αναρωτώμενη από ποιον ήταν το σημείωμα, η Σίντι άρχισε να μένει μετά το μάθημα για να συνομιλήσει με τον κ. Άντερσον. Στη σιωπή της άδειης τάξης, μιλούσαν για διάφορα θέματα. “Κάνεις την ιστορία να νιώθει ζωντανή”, του είπε η Sindy, εντελώς γοητευμένη από τις αφηγήσεις του.
Μια μέρα, ο κ. Άντερσον έδωσε στη Σίντι ένα βιβλίο για τις οικογενειακές ρίζες. “Το παρελθόν μας διαμορφώνει, Sindy”, είπε, με τα μάτια του να λένε μια ιστορία για άγνωστες ιστορίες. Κάθε λέξη, κάθε βλέμμα, έκρυβε ένα μυστικό, τραβώντας τη Sindy πιο κοντά σε μια αλήθεια που κανείς τους δεν ήταν έτοιμος να αποκαλύψει.