Η Κέιτι κατάλαβε γρήγορα ότι οι επιθετικές ενέργειες του λύκου δεν είχαν σκοπό να είναι επιβλαβείς. Ήταν προφανές ότι ο λύκος, μαζί με το μικρό πλάσμα που προστάτευε, χρειαζόταν βοήθεια – είτε από την ίδια είτε από έναν επαγγελματία κτηνίατρο. Η καρδιά της Κέιτι χτυπούσε δυνατά από την ευθύνη της στιγμής, ενώ η αποφασιστικότητά της σταθεροποιήθηκε με τη συνειδητοποίηση ότι αυτή ήταν πλέον η μόνη γέφυρα προς την ασφάλεια και τη φροντίδα τους.
Η Κέιτι συσπειρώθηκε στον εαυτό της, ελαχιστοποιώντας την παρουσία της για να φαίνεται λιγότερο τρομακτική. Παραδόξως, ο λύκος φάνηκε να καταλαβαίνει τη χειρονομία της Κέιτι. Χαλάρωσε λίγο, και τα γρυλίσματα του μετατράπηκαν σε προσεκτικά κλαψουρίσματα. Με τον κίνδυνο να μην αισθάνεται τόσο άμεσος, η Κέιτι πήρε μια βαθιά ανάσα. Μπορούσε να μυρίσει την καθαρή μυρωδιά του αντισηπτικού στον αέρα, η οποία αναμείχθηκε με την αυξανόμενη αποφασιστικότητά της να φέρει βοήθεια.