Η Κέιτι βγήκε προσεκτικά από το δωμάτιο και έτρεξε στους διαδρόμους του νοσοκομείου. Γύρω της επικρατούσε χάος, καθώς γιατροί και ασθενείς έτρεχαν να σωθούν, με τα πρόσωπά τους να είναι γεμάτα πανικό. Τελικά, έπεσε πάνω σε ένα δωμάτιο όπου αρκετοί γιατροί είχαν βρει καταφύγιο. Τους πλησίασε, με την επείγουσα ανάγκη να διαπερνά κάθε της λέξη. “Σας παρακαλώ, πρέπει να τους βοηθήσουμε”, παρακάλεσε, προσπαθώντας απεγνωσμένα να τους πείσει να ελέγξουν τον λύκο και τον απρόσμενο σύντροφό του.
Ωστόσο, η έκκλησή της αντιμετωπίστηκε με απροθυμία. Οι γιατροί κοίταζαν ο ένας τον άλλον με ανησυχία, ο δισταγμός τους ήταν ορατός στις αδέξιες κινήσεις τους και στην τεταμένη σιωπή που ακολούθησε το αίτημά της. “Η Αστυνομία έχει ειδοποιηθεί”, απάντησε τελικά ένας από αυτούς, με τη φωνή του σταθερή, αλλά τα μάτια του απέφευγαν το έντονο βλέμμα της Κέιτι. “Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο”.