Η αποκάλυψη
Όταν ο σεφ τελείωσε τις φωνές, ο άνδρας γέλασε σιγά σιγά. Ο άστεγος άντρας άφησε ένα απαλό καγχασμό. “Πραγματικά δεν με αναγνωρίζεις πια;” ρώτησε τον σεφ με μια δόση διασκέδασης. Στη συνέχεια, με μια γρήγορη κίνηση, έβγαλε το κουρελιασμένο παλτό του, αποκαλύπτοντας από κάτω ένα πεντακάθαρο κοστούμι. Μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, ο άνδρας υπέστη μια αξιοσημείωτη μεταμόρφωση, αποβάλλοντας την εμφάνιση της ανέχειας και υιοθετώντας τη μορφή ενός συνηθισμένου ατόμου, που δεν έμοιαζε πλέον με κάποιον που κατοικούσε στη γωνία του δρόμου μέρα με τη μέρα. Όλο το εστιατόριο αντέδρασε σοκαρισμένο, αφήνοντας την Έμιλι άφωνη, χωρίς να ξέρει τι να πει. Το πρόσωπο του σεφ χλώμιασε, σε πλήρη αντίθεση με τον προηγούμενο θυμό και την αλαζονεία του.
Επεξήγηση
Ο Χιρόσι παρατήρησε το έκπληκτο βλέμμα της Έμιλι και αισθάνθηκε υποχρεωμένος να μοιραστεί μαζί της την αλήθεια. Ξεκίνησε: “Στην πραγματικότητα δεν είμαι άστεγος. Ήμουν κι εγώ σεφ και εκπαίδευσα τον σεφ που διευθύνει αυτό το εστιατόριο. Όταν συνταξιοδοτήθηκα, του εμπιστεύτηκα την κληρονομιά μου με την υπόσχεση ότι θα την διατηρούσε. Αλλά όταν δείπνησα εδώ πρόσφατα για να αξιολογήσω την πρόοδό του, λυπήθηκα βαθύτατα βλέποντας τον τύραννο που είχε γίνει. Γι’ αυτό πήρα την κατάσταση στα χέρια μου”. Η Έμιλι έμεινε άναυδη, αλλά δεν ήξερε ότι μια ακόμη μεγαλύτερη αποκάλυψη επρόκειτο να συμβεί.