Καθώς αναλογίζεται το αξιοσημείωτο ταξίδι της, η Emily ενστερνίζεται την αλήθεια ότι μερικές φορές η ζωή παίρνει απροσδόκητες τροπές, οδηγώντας σε εξαιρετικές ευκαιρίες και στην εκπλήρωση των ονείρων της. Μέσα από την ακλόνητη αποφασιστικότητά της, το ακλόνητο πνεύμα της και την ακλόνητη καλοσύνη της, η Emily συνεχίζει να αφήνει ανεξίτηλο σημάδι στον κόσμο της μαγειρικής και στις καρδιές όσων αγγίζει.
Και φυσικά ο Hiroshi ερχόταν συχνά να συνομιλήσει, να μοιραστεί τη σοφία και την εμπειρία του με την Emily και το προσωπικό της, προσφέροντας πολύτιμες συμβουλές και ενθάρρυνση. Μαζί, δημιούργησαν έναν βαθύ δεσμό, βασισμένο στον αμοιβαίο σεβασμό και στο κοινό πάθος για τη μαγειρική αριστεία. Η Emily αποφάσισε επίσης να μειώσει τα βραβεία όλων των πιάτων, ώστε να μπορούν περισσότεροι άνθρωποι να απολαμβάνουν το φαγητό στο εστιατόριο. Και ξεκίνησε μια κουζίνα τροφίμων, φροντίζοντας να μην πηγαίνει ποτέ φαγητό χαμένο και να μπορούν οι άστεγοι να περνούν από εκεί μετά το κλείσιμο για να τσιμπήσουν κάτι.