Αναζητώντας απεγνωσμένα μια υποψία κανονικότητας, έδωσε ένα χεράκι στη μητέρα του με τη φροντίδα των διδύμων. Παίρνοντας το ένα βρέφος στην αγκαλιά του, ενώ εκείνη κρατούσε το άλλο, οι ταυτόχρονες προσπάθειές τους φάνηκε να φέρνουν ένα μέτρο ηρεμίας στα δύστροπα νεογέννητα.
Η αίθουσα αναμονής, εκπληκτικά απαλλαγμένη από άλλους ενοίκους, τους προσέφερε ένα ιδιωτικό καταφύγιο. Ήταν άραγε αυτή η μοναξιά ένα χτύπημα της τύχης ή μήπως είχε να κάνει με τα μωρά που έκλαιγαν Ο Pradeep ήταν τόσο βυθισμένος στις ταραχώδεις σκέψεις του που τινάχτηκε ελαφρώς όταν τελικά παρατήρησε την επανεμφάνιση του γιατρού.