Αφού περιέγραψε την κατάστασή του όσο καλύτερα μπορούσε και επικαλέστηκε τη συμπονετική φύση της νεαρής νοσοκόμας, εκείνη υποχώρησε και του επέτρεψε να παραμείνει. Ήταν παραβίαση του πρωτοκόλλου, αλλά δεν μπορούσε να τον διώξει αφού άκουσε για τη δοκιμασία του. Ο Pradeep ήταν βαθιά ευγνώμων και ορκίστηκε να θυμάται για πάντα τη συμπονετική χειρονομία αυτής της νοσοκόμας.
Επανατοποθετώντας τον εαυτό του στην καρέκλα, παρακολούθησε τη σύζυγό του. Έδειχνε ήρεμη, ένα θέαμα που είχε να δει πολύ καιρό. Χρειαζόταν πραγματικά αυτόν τον αδιατάρακτο ύπνο μετά την αδιάκοπη φροντίδα των διδύμων τους από τη γέννησή τους. Η ελπίδα του ήταν ότι θα ξυπνούσε ανανεωμένη και αναζωογονημένη σε λίγες ώρες.