Η ανησυχία της ενισχύθηκε από τη σκέψη ότι η απουσία της ενδεχομένως να επηρέαζε τη φροντίδα των μικρών της. Ανεξάρτητα από την επιδείνωση της υγείας της, η Λίλι αποφάσισε να υπομείνει τον πόνο, ελπίζοντας ότι επρόκειτο απλώς για μια φάση της αποθεραπείας μετά τον τοκετό. Ωστόσο, η ελπίδα της άρχισε να χάνεται καθώς η κατάστασή της επιδεινωνόταν κάθε μέρα που περνούσε.
Μόνο όταν οι δυνάμεις της εξαντλήθηκαν και βρέθηκε να μην μπορεί να περπατήσει, ενέδωσε τελικά στις εκκλήσεις του συζύγου της και συμφώνησε να αναζητήσει ιατρική παρέμβαση.