Καθώς περνούσαν οι μέρες, η Νατάσα πάλευε να διατηρήσει την ψυχραιμία της. Η πίεση του να κρατάει το μυστικό και να ανησυχεί για την ασφάλεια του συζύγου της την είχε καταβάλει. Δυσκολευόταν να κοιμηθεί τα βράδια και η όρεξή της ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Ήταν διαρκώς στην τσίτα, περιμένοντας οποιοδήποτε νέο από τον Κρις, αλλά η σιωπή έκανε τα πράγματα χειρότερα.
Κάθε μέρα αμφέβαλλε αν έπρεπε ή όχι να αποκαλύψει το μυστικό. Κι αν πέθαινε ο σύζυγός της Θα μπορούσε ποτέ να συγχωρήσει τον εαυτό της