Ο δεσμός μεταξύ της Εύας και των νέων γονιών της γινόταν όλο και πιο ισχυρός και το σπίτι των Σμιθ άρχισε να μοιάζει με πραγματική οικογένεια. Όμως, καθώς τα αγγλικά της Εύας βελτιώνονταν, άρχισε να μοιράζεται ιστορίες για τη ζωή της στην Ουγκάντα που άφηναν τη Νάταλι και τον Άνταμ σε σύγχυση.
Στην αρχή, η Εύα χρησιμοποιούσε απλές λέξεις και χειρονομίες για να επικοινωνήσει. Έδειχνε την εικόνα ενός σπιτιού και έλεγε, “Σπίτι”, ή αγκάλιαζε σφιχτά το αρκουδάκι της, ψιθυρίζοντας, “Μαμά” Αυτές οι στιγμές ήταν συγκλονιστικές για τη Natalie και τον Adam, οι οποίοι παρηγορούσαν την κόρη τους όσο καλύτερα μπορούσαν.