Η αποκάλυψη τους άφησε να ταλαντεύονται, με τα συναισθήματά τους να είναι ένας ανεμοστρόβιλος θλίψης, θυμού και σύγχυσης. Αγαπούσαν βαθιά την Εύα και ήθελαν να την κρατήσουν για πάντα, αλλά ήξεραν ότι έπρεπε να κάνουν το σωστό. Η Εύα ανήκε στην πραγματική της οικογένεια και δεν μπορούσαν να αγνοήσουν τη μεγάλη αδικία που την είχε απομακρύνει από αυτούς.
Μετά από μια άγρυπνη νύχτα περισυλλογής και δακρύβρεχτων συζητήσεων, η Νάταλι και ο Άνταμ αποφάσισαν να επιστρέψουν την Εύα στην οικογένειά της στην Ουγκάντα. Η απόφαση βάρυνε βαριά τις καρδιές τους. Η σκέψη να εγκαταλείψουν το παιδί που είχαν αγαπήσει ως δικό τους ήταν σχεδόν αβάσταχτη. Ήξεραν ότι η Εύα θα είχε πιθανότατα περισσότερες ευκαιρίες για μια άνετη ζωή στην πατρίδα, αλλά ήξεραν επίσης ότι δεν μπορούσαν να αγνοήσουν τον δεσμό μεταξύ αυτής και της βιολογικής της οικογένειας.