Εγκαταλελειμμένη από τη μητέρα της μετά το θάνατο του πατέρα της, η Εύα ζούσε αυτή τη στιγμή σε ένα ορφανοτροφείο στην Ουγκάντα, το οποίο έμοιαζε σαν να βρισκόταν λίγο πριν καταρρεύσει πάνω στα κεφάλια τους. Οι συνθήκες του ορφανοτροφείου ήταν τρομερές.
Τα παιδιά ήταν στοιβαγμένα σε δωμάτια σαν κοτόπουλα, οι τοίχοι έμοιαζαν σαν να μπορούσαν να καταρρεύσουν ανά πάσα στιγμή και ο σοβάς ξεφλουδίζει παντού. Οι φωτογραφίες έδειχναν παιδιά με κουρελιασμένα ρούχα, με μάτια που έμοιαζαν πολύ μεγάλα για τα νεαρά τους πρόσωπα. Σοκαρισμένοι από τις παρούσες συνθήκες της Εύας, η Νάταλι και ο Άνταμ ένιωσαν την επείγουσα ανάγκη να δράσουν.