Η έλλειψη αγαθών του Amou Haji προσφέρει μια έντονη αντίθεση με τις υλιστικές αξίες που επικρατούν σε πολλές κοινωνίες, προσκαλώντας σε προβληματισμό σχετικά με τις πραγματικές πηγές ευτυχίας και ολοκλήρωσης πέρα από τη συσσώρευση πλούτου ή υλικών αγαθών και προτρέποντας σε μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με την εγγενή αξία της απλότητας και του μινιμαλισμού σε έναν κόσμο που συχνά καθοδηγείται από τον καταναλωτισμό και την υπερβολή.
Δείχνει ότι η ευτυχία και η ικανοποίηση δεν συσχετίζονται απαραίτητα με τον υλικό πλούτο. Η ζωή του μας ωθεί να αμφισβητήσουμε τις δικές μας αξίες και τη σημασία που δίνουμε στα υλικά αγαθά για την επίτευξη της ευτυχίας.