Τις ήσυχες ώρες της νύχτας, όταν το νοσοκομείο είχε αποκοιμηθεί σε μια απατηλή ηρεμία, κάτι συγκλονιστικό τάραξε την ηρεμία. Μια άγρια αρκούδα εισέβαλε από τις μπροστινές πόρτες, προκαλώντας άμεση αναστάτωση. Οι κάποτε ειρηνικοί διάδρομοι, γεμάτοι με ήσυχες συζητήσεις και το σταθερό μπιπ του ιατρικού εξοπλισμού, ξαφνικά βούιζαν από φόβο και σύγχυση. Το προσωπικό και οι ασθενείς δεν πίστευαν στα μάτια τους, καθώς η είσοδος της αρκούδας μετέτρεψε το οικείο, ανακουφιστικό περιβάλλον σε σκηνικό χάους.
Στη μέση του χάους βρισκόταν η Χάνα, μια νεαρή νοσοκόμα γνωστή για την ψυχραιμία της σε δύσκολες καταστάσεις. Αλλά ακόμη και αυτή έμεινε έκπληκτη από τη θέα μιας ζωντανής αρκούδας στους διαδρόμους του νοσοκομείου. Καθώς οι συνάδελφοί της διασκορπίστηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις, αναζητώντας καταφύγιο, η Χάνα βρέθηκε καθηλωμένη στο σημείο. Η καρδιά της έτρεμε και τα χέρια της έτρεμαν. Τι στο καλό συνέβαινε
Ωστόσο, μέσα στο χάος, η Χάνα εντόπισε κάτι που ξεχώριζε. Η αρκούδα είχε κάτι στο στόμα της – κάτι μικρό και σίγουρα όχι τυπικό για μια αρκούδα. Έμοιαζε με ένα μικροσκοπικό ζώο. Αυτό το ασυνήθιστο θέαμα προκάλεσε την περιέργεια της Χάνα, παραμερίζοντας τον φόβο της. Ένιωσε έντονη την ανάγκη να δράσει, συνειδητοποιώντας ότι η κατάσταση ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή εισβολή αρκούδας στο νοσοκομείο. Η εικόνα της αρκούδας, που κανονικά είναι μια μορφή φόβου, να μεταφέρει απαλά αυτό το μικρό πλάσμα, ξύπνησε μια βαθιά ανάγκη στη Χάνα να μάθει το γιατί και να βοηθήσει.