Με ανανεωμένη ελπίδα, η Χάνα και ο Πίτερ μάζεψαν γρήγορα τα μικροσκοπικά πλάσματα στους αυτοσχέδιους μεταφορείς τους. Η αρκούδα στεκόταν εκεί κοντά, με τα μάτια της προσεκτικά και τη στάση του σώματος έτοιμη. Απαλά, η Χάνα σήκωσε το τελευταίο χνουδωτό ζωάκι και το τοποθέτησε στο στόμα της αρκούδας που περίμενε. Η αρκούδα έσφιξε απαλά, με το σαγόνι της τρυφερό αλλά ασφαλές γύρω από το πολύτιμο φορτίο.
Βιαστικά, η απίθανη τριάδα βγήκε από το σκοτεινό δάσος, επιστρέφοντας γρήγορα προς το νοσοκομείο. Το μυαλό της Χάνα στριφογύριζε από ερωτήσεις – θα ήταν καλά τα πλάσματα Τι ήταν ακριβώς, σίγουρα δεν ήταν αρκουδάκια. Αλλά έκρυψε την περιέργειά της, επικεντρώνοντας την προσοχή της στο να τους παρασχεθεί ιατρική φροντίδα το συντομότερο δυνατό.