Ο πειρασμός να υποχωρήσει και να ξεφύγει από το απρόβλεπτο μονοπάτι που βρισκόταν μπροστά του έδενε την αποφασιστικότητα του Λούκα. Η λογική επιλογή θα ήταν να γυρίσει πίσω, να αποστασιοποιηθεί από το αινιγματικό ταξίδι που η αρκούδα φαινόταν αποφασισμένη να ακολουθήσει. Ωστόσο, ένα αίσθημα συμπόνιας αναδεχόταν μέσα του, μια λαχτάρα να προσφέρει βοήθεια στο πλάσμα που τον είχε παρασύρει σε αυτή τη δαιδαλώδη αποστολή.
Καθώς ο Λούκα παρατηρούσε την αρκούδα να προχωράει μπροστά, απομακρυνόμενη από αυτόν, ένα αίσθημα ευθύνης τον διαπερνούσε. Το να εγκαταλείψει το ζώο για να περιηγηθεί μόνο του στο άγνωστο έδαφος το ένιωθε άδικο και χωρίς συμπόνια. Παρά τη μυστηριώδη φύση του δεσμού τους, δεν μπορούσε να αγνοήσει το κάλεσμα να υποστηρίξει το αινιγματικό πλάσμα.