Η πορεία τους τους οδήγησε σε μια ξαφνική ανακάλυψη – ένα μονοπάτι που διέσχιζε την ερημιά. Παραδόξως, ο δρόμος προς τα εμπρός ήταν ήδη μερικώς καθαρισμένος, σαν κάποια αόρατη δύναμη να είχε διανύσει αυτό το μονοπάτι πριν από αυτούς, κάνοντας την πρόοδό τους πιο ομαλή.
Καθώς ο Λούκα ακολουθούσε το μονοπάτι βαθύτερα μέσα στο δάσος, δεν μπορούσε παρά να παρατηρήσει μια έντονη διαφορά στο έδαφος κάτω από τα πόδια του. Φαινόταν αφύσικο, σαν να είχε αλλοιωθεί από μια εξωτερική δύναμη. Το μυαλό του έτρεχε με ερωτήσεις, αναλογιζόμενος τι θα μπορούσε να έχει προκαλέσει μια τόσο σημαντική αλλαγή σε αυτή την απομακρυσμένη ερημιά. Αν και η ανθρώπινη δραστηριότητα φαινόταν απίθανη δεδομένης της απομακρυσμένης θέσης τους, δεν μπορούσε να απορρίψει εντελώς την πιθανότητα.