Με τον τρόμο να κυριεύει την καρδιά του, ο Λούκα πλησίασε την πόρτα του γκαράζ, με το μυαλό του να είναι ένας ανεμοστρόβιλος προσμονής και αβεβαιότητας. Αναρωτιόταν αν ο γείτονάς του ήταν μέσα, αγνοώντας τη φασαρία ακριβώς πίσω από την πόρτα. Θα μπορούσε να δώσει κάποια εικόνα για τον σκοπό της αρκούδας και να λύσει τα μυστήρια που τους είχαν μπλέξει
Η καρδιά του Λούκα χτυπούσε δυνατά στο στήθος του καθώς στεκόταν έξω από το γκαράζ του γείτονα, μπερδεμένος και ανήσυχος. Η ανελέητη επίθεση της αρκούδας στην πόρτα ενίσχυε την αυξανόμενη ένταση. “ΧΑΡΗ! ΓΡΗΓΟΡΗ”, “Δεν αστειεύομαι”, “Πρέπει να βρεις καταφύγιο!” Φώναξε απεγνωσμένα ο Λούκα. Νευρικά περίμενε μια απάντηση, αλλά δεν πήρε καμία. Η σιωπή που ακολούθησε ήταν εκνευριστική, που διακόπηκε μόνο από τον αινιγματικό ήχο που έβγαινε μέσα από το γκαράζ..