Καθώς το μυαλό του Λούκα έτρεχε, αντιμέτωπο με την ανατριχιαστική πραγματικότητα του επικείμενου κινδύνου, ένα κύμα απελπισίας και φόβου τον κατέκλυσε. Η προοπτική η ζωή του να τελειώσει απότομα στα σαγόνια μιας προστατευτικής μητέρας αρκούδας φαινόταν αδιανόητη μετά από όλα όσα είχαν περάσει. Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά στο στήθος του καθώς σάρωσε το περιβάλλον, αναζητώντας απεγνωσμένα μια οδό διαφυγής, γνωρίζοντας βαθιά μέσα του ότι ήταν μάταιο να ξεφύγει από μια εξαγριωμένη αρκούδα.
Σε μια αυθόρμητη πράξη πανικού, ο Λούκα άγγιξε ενστικτωδώς το χέρι του γείτονά του, αναζητώντας παρηγοριά και ένα ίχνος καθησυχασμού μέσα στο χάος. Αλλά ακριβώς τη στιγμή που ήταν έτοιμος να ξεσπάσει σε κλάματα, μια απροσδόκητη τροπή των γεγονότων εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια τους.