Εκείνη την ήσυχη στιγμή, η Χάνα συνειδητοποίησε κάτι ανησυχητικό – ο κτηνίατρος δεν ήξερε περισσότερα για το μυστηριώδες πλάσμα από ό,τι εκείνη. Ακόμα κι έτσι, κατάλαβε ότι η κατάσταση ήταν σοβαρή, ειδικά όταν η Χάνα εξήγησε πώς η κατάσταση του πλάσματος χειροτέρευε. Ξαφνικά, η Χάνα ξαφνιάστηκε από το δυνατό, θλιμμένο βρυχηθμό της αρκούδας. Η δυνατή κραυγή της γέμισε το δωμάτιο, κάνοντας την επείγουσα κατάσταση της στιγμής ακόμα πιο ξεκάθαρη..
Η Χάνα ένιωσε μια ανατριχίλα να διατρέχει τη σπονδυλική της στήλη. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Ο βρυχηθμός ήταν κάτι περισσότερο από ένας απλός θόρυβος- ήταν μια βαθιά κραυγή φόβου και θλίψης που αντηχούσε γύρω τους, αφήνοντας τα πάντα ήσυχα μετά. Στεκόμενη εκεί, ανάμεσα στην αποστειρωμένη μυρωδιά του νοσοκομείου και τους μακρινούς ήχους δραστηριότητας, η Χάνα συνειδητοποίησε ότι συνέβαιναν περισσότερα απ’ όσα πίστευε αρχικά.