Συγκεντρώνοντας όλο της το θάρρος, η Τίνα ανέλαβε δράση. Γρήγορα οδήγησε τα σαστισμένα παιδιά πίσω στις τάξεις τους, με τη φωνή της σταθερή παρά τον φόβο που έπιανε την καρδιά της. “Όλοι μέσα! Γρήγορα!” φώναξε, οδηγώντας τους μαθητές στην πλησιέστερη αίθουσα. Έκλεισε την πόρτα πίσω τους και την κλείδωσε, έπειτα άρπαξε μια καρέκλα για να τη σφηνώσει γερά κάτω από το πόμολο.
Προχωρώντας γρήγορα από δωμάτιο σε δωμάτιο, η Τίνα επανέλαβε τη διαδικασία, ασφαλίζοντας κάθε πόρτα με ό,τι έβρισκε – καρέκλες, θρανία, ακόμα και βαριά ντουλάπια. Τα πρόσωπα των παιδιών ήταν χλωμά από το φόβο, αλλά η ήρεμη συμπεριφορά της τα καθησύχαζε. “Μείνετε ήσυχοι και μείνετε μαζί”, έδωσε οδηγίες, με τη φωνή της απαλή αλλά σταθερή.