Ο Χέιζ μπορούσε πλέον να δει τον κλέφτη πιο καθαρά. Ήταν ένας νεαρός άνδρας, πιθανώς γύρω στα είκοσι, με ακατάστατη εμφάνιση που υποδήλωνε ότι είχε πέσει σε δύσκολες στιγμές. Ο άντρας έβγαλε διάφορα αντικείμενα από το κουτί, εξετάζοντάς τα με ένα μείγμα ανακούφισης και απελπισίας.
Ο Χέιζ μπορούσε να καταλάβει ότι ο άντρας είχε ανάγκη, αλλά ήξερε ότι η κλοπή ήταν κλοπή και ότι ο νόμος έπρεπε να εφαρμοστεί. Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα, ο Χέιζ προχώρησε μπροστά, κάνοντας την παρουσία του γνωστή από το τρίξιμο των φύλλων κάτω από τα πόδια του.