Αλλά οι σκιές της αμφιβολίας γίνονταν όλο και μεγαλύτερες καθώς την παρατηρούσε να γίνεται όλο και πιο αφηρημένη, με το τηλέφωνό της να καταλαμβάνει συχνά όλη της την προσοχή. Υπήρχαν στιγμές που την έπιανε να κοιτάζει αλλού, με την έκφρασή της να αλλάζει από χαρά σε άγχος, και αυτό τον άφηνε να παλεύει με τις σκέψεις του.
Ένα βροχερό απόγευμα, ενώ προσποιούταν ότι είχε απορροφηθεί από τον ήχο της βροχής, ο Τζον συγκλονίστηκε από μια στιγμή διαύγειας. Η Νάταλι επέστρεψε βιαστικά στο σπίτι, προσπερνώντας τον βιαστικά. Εκείνη τη στιγμή, άκουσε την ανδρική φωνή στην άλλη άκρη του τηλεφώνου της.