“Χρειάζεσαι βοήθεια;” ρώτησε, με το γέλιο να χορεύει στη φωνή της. Γρήγορα την απέρριψε με ένα χαλαρό χαιρετισμό, νιώθοντας την έξαψη της αμηχανίας να ανεβαίνει στα μάγουλά του. Αυτή η παιχνιδιάρικη ανταλλαγή, ωστόσο, απλώς ενέτεινε την παράνοιά του, αφήνοντάς τον πεπεισμένο ότι η Νάταλι τον δοκίμαζε.
Η περιέργεια τον κυρίευε, αλλά το μυαλό του ήταν πολύ θολωμένο από την αβεβαιότητα για να βγάλει βιαστικά συμπεράσματα. Τις επόμενες μέρες, ο Τζον άρχισε να παρατηρεί περισσότερες ιδιαιτερότητες. Τα τηλεφωνήματα της Νάταλι γίνονταν συχνά και γίνονταν πάντα πίσω από κλειστές πόρτες.