Με ανανεωμένη ελπίδα, η Κέιτι και ο Πίτερ μάζεψαν γρήγορα τα μικροσκοπικά πλάσματα στους αυτοσχέδιους μεταφορείς τους. Ο αγριόγατος στεκόταν κοντά, με τα μάτια του προσεκτικά και τη στάση του έτοιμη. Απαλά, η Κέιτι σήκωσε το τελευταίο χνουδωτό ζωάκι και το τοποθέτησε στο στόμα του λοφιοκέφαλου που περίμενε. Η αγριόγατα έσφιξε απαλά, με το σαγόνι της τρυφερό αλλά ασφαλές γύρω από το πολύτιμο φορτίο.
Βιαστικά, η απίθανη τριάδα βγήκε από το σκοτεινό δάσος, επιστρέφοντας γρήγορα προς το νοσοκομείο. Το μυαλό της Κέιτι στριφογύριζε από ερωτήσεις – θα ήταν καλά τα πλάσματα Τι ήταν ακριβώς Αλλά έκρυψε την περιέργειά της, εστιάζοντας στο να τους παράσχει ιατρική φροντίδα το συντομότερο δυνατό.