Η Κέιτι βγήκε προσεκτικά από το δωμάτιο και έτρεξε στους διαδρόμους του νοσοκομείου. Γύρω της επικρατούσε χάος, καθώς γιατροί και ασθενείς έτρεχαν να σωθούν, με τα πρόσωπά τους χαραγμένα από πανικό. Τελικά, σκόνταψε σε ένα δωμάτιο όπου αρκετοί γιατροί είχαν αναζητήσει καταφύγιο. Πλησιάζοντάς τους, η βιασύνη διαπερνούσε κάθε λέξη που έλεγε. “Σας παρακαλώ, πρέπει να τους βοηθήσουμε”, παρακάλεσε, προσπαθώντας απελπισμένα να τους πείσει να ελέγξουν τη νυφίτσα και τον απροσδόκητο σύντροφό της.
Ωστόσο, η έκκλησή της αντιμετωπίστηκε με απροθυμία. Οι γιατροί κοίταζαν ο ένας τον άλλον με ανησυχία, ο δισταγμός τους ήταν ορατός στις αδέξιες κινήσεις τους και στην τεταμένη σιωπή που ακολούθησε το αίτημά της. “Η Αστυνομία έχει ειδοποιηθεί”, απάντησε τελικά ένας από αυτούς, με τη φωνή του σταθερή αλλά τα μάτια του να αποφεύγουν το έντονο βλέμμα της Κέιτι. “Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο”