Ο Λούκας ήταν απλώς ένα συνηθισμένο παιδί του λυκείου που αγαπούσε δύο πράγματα πάνω απ’ όλα – τις ροκ μπάντες του και το φαγητό! Και όχι οποιοδήποτε φαγητό- ο Λούκας είχε μια προτίμηση στο ιδιαίτερα λιπαρό πρόχειρο φαγητό που οι περισσότεροι έφηβοι λατρεύουν να γευματίζουν. Απλώς ο Λούκας τα αγαπούσε λίγο παραπάνω από όσο έπρεπε για το καλό του.
Στη νεαρή ηλικία των 17 ετών, ο Λούκας ζύγιζε ήδη το επιβλητικό βάρος των 190 κιλών! Οι διάδρομοι του σχολείου δεν ήταν ακριβώς φιλικό έδαφος γι’ αυτόν. Τα ψιθυριστά σχόλια και τα καγχαστικά γέλια τον ακολουθούσαν σαν μια δυσάρεστη σκιά. Οι συμμαθητές του, ορμώμενοι από την εφηβική σκληρότητα, τον έκαναν συχνά στόχο των αστείων τους.