Το ένστικτό του άρχισε να φωνάζει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν δεν μπορούσε να τη βρει. Προσπαθώντας να αποτινάξει τον πανικό, συζήτησε την επόμενη κίνησή του. Τότε, σαν να απαντούσε στη σιωπηλή έκκλησή του, εμφανίστηκε μια μαϊμού, κρατώντας κάτι σφιχτά στα μικροσκοπικά της χέρια.
Το θέαμα χτύπησε τον Τομ σαν κεραυνός εν αιθρία – ήταν η Μίμι, το πολύτιμο γατάκι του, που σπαρταρούσε αβοήθητο. Ένα κύμα τρόμου και αποφασιστικότητας τον διαπέρασε. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο Τομ βούτηξε μέσα στους θάμνους, τρέχοντας πίσω από τη μαϊμού με κάθε ίχνος δύναμης που διέθετε.