Τα λεπτά πέρασαν και ο Τομ άρχισε να νιώθει τρομοκρατημένος ότι είχε χάσει τη μαϊμού που κουβαλούσε τη Μίμι, αλλά μόλις τότε άκουσε ένα τρομαγμένο νιαούρισμα από κοντά. “Αυτή πρέπει να είναι η Mimi” είπε στον εαυτό του και έσπευσε προς την κατεύθυνση του ήχου.
Σκύβοντας πίσω από ένα ογκώδες δέντρο, η αναπνοή του έβγαινε με ασθμαίνουσες αναπνοές, ο Τομ κοίταξε μέσα από τα πυκνά φυλλώματα, προσπαθώντας να δει τη μαϊμού. Τότε ήταν που σκόνταψε πάνω του – ένα μικρό, ταπεινό κτίριο που βρισκόταν μέσα στην κατάφυτη ερημιά.