Η ψυχραιμία του διαταράχθηκε ξαφνικά από την οδοντωτή κλωτσιά, η οποία τον επανέφερε στην ενοχλητική αλήθεια. Το παιδί είχε πάρει, όπως φαινόταν, την απόφαση να ξαναρχίσει το παιχνιδάκι του, ενθαρρυμένο από την κυνική συμπεριφορά της μητέρας του.
Το κάθισμα του Χοσέ κουνιόταν με κάθε κλωτσιά, ερεθίζοντας και το τελευταίο του νεύρο. Ο Χοσέ τα έχασε. Έπρεπε να τελειώσει. Θα έπρεπε να επέμβει μόνος του, αν αυτή η μητέρα αρνιόταν να μεγαλώσει το παιδί της σωστά. ο Χοσέ είπε στον εαυτό του: “Ήρθε η ώρα να δώσω ένα μάθημα σε αυτή την απαίσια γυναίκα και τον γιο της”