Η καρδιά του Ντέιβ χτυπούσε γρήγορα καθώς έτρεχε μέσα στις δαιδαλώδεις σήραγγες, με τις αναπνοές του να έρχονται με ασθμαίνουσες αναπνοές. Τα πόδια του πονούσαν και ένιωθε σαν να έτρεχε για ώρες. Πάνω που νόμιζε ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο, το πόδι του έπιασε κάτι και σκόνταψε μπροστά. Η πρόσκρουση τον έστειλε να πέσει στο υγρό, γλοιώδες έδαφος και για μια στιγμή ο Ντέιβ έμεινε ξαπλωμένος εκεί, ζαλισμένος και αποπροσανατολισμένος. Το μυαλό του πήγε αμέσως στο χειρότερο σενάριο: είχε συγκρουστεί με το πράγμα που τον κυνηγούσε όλο αυτό τον καιρό Ο φόβος έσφιξε το στήθος του και προετοιμάστηκε για το χειρότερο.
Τα μάτια του Ντέιβ άνοιξαν και είδε το περίγραμμα μιας φιγούρας να στέκεται μπροστά του. Προετοιμάστηκε για το χειρότερο, αλλά καθώς η φιγούρα εστίασε, αναγνώρισε έναν από τους πυροσβέστες που τον έψαχναν. Συγκλονισμένος από ανακούφιση, ο Ντέιβ συνειδητοποίησε ότι είχε διασωθεί και ότι ήταν ασφαλής. Παρά την τρομακτική δοκιμασία που μόλις είχε βιώσει, ένιωσε μια αχτίδα ελπίδας ότι θα τα κατάφερνε να βγει ζωντανός από τον υπόνομο.