Τα μάτια του Τζορτζ πηγαινοέρχονταν ανάμεσα στον σκύλο που βημάτιζε και τη σύζυγό του, τη Ζωή. Τα μάτια του ήταν γεμάτα με μια σιωπηλή ανησυχία καθώς κοιτούσε. Είχαν συμφωνήσει να προσέχουν τον Ρεξ, το καλομαθημένο σκυλάκι του φίλου τους Κόρεϊ. Ο Γιώργος και η Ζωή περίμεναν να περάσουν εύκολα, και πράγματι, οι πρώτες μέρες ήταν παιχνιδάκι. Ωστόσο, η ηρεμία δεν κράτησε για πολύ..
Το σπίτι ήταν σιωπηλό, εκτός από τις συνεχείς κινήσεις του Ρεξ. Ο σκύλος συμπεριφερόταν περίεργα, περπατούσε πέρα δώθε ακανόνιστα, μοιάζοντας σαν να μπορούσε να ορμήσει ανά πάσα στιγμή. Ο Γιώργος ένιωσε άβολα, δεν ήξερε τι να περιμένει, τόσο αυτός όσο και η Ζωή είχαν μικρή εμπειρία με σκύλους, ειδικά με τόσο μεγάλους. Ο Ρεξ συνέχισε να βηματίζει μπρος-πίσω, με τα μάτια του να πετάγονται γύρω από το δωμάτιο σαν να παρακολουθούσε κάτι που μόνο αυτός μπορούσε να δει. Οι τρίχες στην πλάτη του βούρκωσαν και ένα χαμηλό γρύλισμα γουργούρισε στο λαιμό του. Ένα αίσθημα τρόμου κυρίευσε τον Τζορτζ. Η συμπεριφορά του Ρεξ έδειχνε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Αλλά τι ήταν Γιατί ο Ρεξ ήταν τόσο συγκεντρωμένος στη Ζωή Από τη στιγμή που ο Ρεξ μπήκε στο σπίτι τους, έμεινε στο πλευρό της Ζωής, δείχνοντας ένα ασυνήθιστο επίπεδο ενδιαφέροντος. Αυτή η εμμονική συμπεριφορά αναστάτωσε τον Τζορτζ και ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Και τότε, συν τοις άλλοις, υπήρχε και το γραπτό μήνυμα. Ο Τζορτζ ένιωσε τα μάτια της Ζωής πάνω του. Έκρυβε κάτι Το χαμόγελό της φαινόταν αναγκαστικό, χωρίς να φτάνει στα μάτια της. Αυτό δεν ήταν σωστό και ήταν αποφασισμένος να μάθει τι συνέβαινε..