Ένα πρωί, το φως του ήλιου διέρρευσε μέσα από τα κενά στις κουρτίνες, φωτίζοντας απαλά το δωμάτιο. ο Γιώργος κοιμόταν ακόμα, αλλά ένας απαλός ήχος από το τηλέφωνο της Ζωής τον ξύπνησε. Αναστατωμένος από τον ύπνο του, άνοιξε τα μάτια του και κοίταξε την απαλά φωτισμένη οθόνη του τηλεφώνου της.
Ένα νέο μήνυμα είχε εμφανιστεί. Ο Τζορτζ ήξερε ότι έπρεπε να σέβεται την ιδιωτική ζωή της Ζωής – ήταν ένας αθέατος κανόνας. Όμως κάτι ισχυρό, ένα μείγμα περιέργειας και μιας απόκοσμης αίσθησης ανησυχίας, τον έπιασε. Ένιωσε υποχρεωμένος να το διαβάσει. Ίσως ήταν το ένστικτό του