Η αρκούδα ξεφυσούσε και έγδερνε το έδαφος κοντά στη σκηνή. Ο Τζέικομπ αποφάσισε να πάει εκεί και να ελέγξει τι είχε τραβήξει την περιέργεια της αρκούδας. Καθώς έριχνε μια ματιά στο έδαφος, το χέρι του Τζέικομπ ακούμπησε κάτι ασυνήθιστο – ένα παλιό, φθαρμένο ημερολόγιο θαμμένο κάτω από πευκοβελόνες.
Το δερμάτινο εξώφυλλο είχε ανάγλυφη μια αρκούδα, υπονοώντας τα μυστικά που υπήρχαν μέσα. Το ένιωθε εκτός τόπου και χρόνου, αλλά και ενδιαφέρον, σημαντικό, που τον παρότρυνε να αποκαλύψει το περιεχόμενό του. Ανοίγοντας το ημερολόγιο, ο Τζέικομπ τον υποδέχτηκε ένας ζωντανός γραφικός χαρακτήρας που περιέγραφε λεπτομερώς το ταξίδι ενός ταξιδιώτη στο δάσος.