Αλλά καθώς άπλωσε το χέρι του για να την ανοίξει, ο Βρούτος ξαφνικά γαύγισε τόσο δυνατά που ο Χένρι ξαφνιάστηκε και ενστικτωδώς έκανε πίσω. Η δύναμη του γαβγίσματος του σκύλου έκανε την καρδιά του να χτυπήσει γρήγορα και έτρεξε μακριά, νιώθοντας ένα κύμα φόβου.
Η περιέργεια και ο φόβος του Χένρι συγκρούστηκαν καθώς έφευγε από την πόρτα, με το μυαλό του να τρέχει με το τι θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από αυτήν. Εκείνη τη νύχτα, δεν μπορούσε να κοιμηθεί, στοιχειωμένος από τον πρώτο ήχο του γαυγίσματος του Βρούτου. Κάθε νέα λεπτομέρεια έμοιαζε να εντείνει την αυξανόμενη αίσθηση ανησυχίας.