Ο Χένρι δεν θα αναλάμβανε ποτέ το καθήκον να προσέχει τον σκύλο του γείτονά του αν γνώριζε τις ανησυχητικές ανακαλύψεις που τον περίμεναν σε αυτό το απόκοσμο σπίτι. Αναλογιζόμενος τώρα εκείνες τις στιγμές, ανατριχιάζει στη σπονδυλική του στήλη, καθώς κάθε ανάμνηση του προκαλεί ένα μείγμα τρόμου και ανησυχίας.
Ο Χένρι πάντα έβρισκε τον γείτονά του, τον κ. Κάρλτον, λίγο ανησυχητικό. Ο άνδρας ζούσε μόνος του σε ένα ετοιμόρροπο σπίτι στο τέλος του δρόμου, ένα μέρος που έμοιαζε να αντανακλά τη δική του μοναξιά και τις περίεργες συνήθειες του.