Ξαφνικά, ένας δυνατός θόρυβος που έτριζε από το πάτωμα από πάνω τράνταξε τον Χένρι όρθιο, στέλνοντας μια ανατριχίλα στη σπονδυλική του στήλη. Ο ήχος, απροσδόκητος και απόκοσμος μέσα στην ακινησία της νύχτας, ήταν αλάνθαστος – σήμαινε ότι κάποιος κινούνταν μέσα στο σπίτι.
Η καρδιά του Χένρι χτύπησε δυνατά και η αναπνοή του γκρεμίστηκε καθώς συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν μόνος του. Σε κατάσταση αυξανόμενου πανικού, ανέβηκε προσεκτικά τις σκάλες, με κάθε βήμα να του φαίνεται σαν μια αιωνιότητα. Οι ξύλινες σκάλες βογκούσαν κάτω από το βάρος του, ενισχύοντας την ανησυχητική ατμόσφαιρα.