“Πώς είστε;” Πρόσθεσε ο Χένρι, ελπίζοντας να ανακατευθύνει τη συζήτηση και να ξεφύγει από την ανησυχητική κατάσταση. “Είμαι καλύτερα”, είπε ο κ. Κάρλτον, με τη φωνή του να μαλακώνει. “Βλέπω ότι ο Βρούτος έχει φροντιστεί καλά. Σας ευχαριστώ που τον φροντίζατε όλο αυτό το διάστημα”
Ο Χένρι κατάφερε να χαμογελάσει καθησυχαστικά, ανακουφισμένος που άκουσε ότι ο κ. Κάρλτον ήταν καλά. “Παρακαλώ, κύριε Κάρλτον. Χαίρομαι που βλέπω ότι αισθάνεστε καλύτερα. Πρέπει να πηγαίνω τώρα. Αν χρειαστείτε κάτι, παρακαλώ πείτε μου”